همیشه چسب قطره ای بسیار قوی خشک شده که در زیر میکروسکوپ عکس گرفته شده است گواه یک چسب ابتدایی در محله ای از نئاندرتال ها است که30000 سال پیش در آلمان زندگی می کردند.
در واقع به نظر می رسد در گذشته تکه های پوست درخت غان را می سوزاندند و به این ترتیب ماده قیری و چسبناکی به دست می آمد که به گفته محققان برای ساخت ابزارهای خود، قطعات را به هم می چسباندند.
در واقع، چسب‌های طبیعی قدیمی‌تری هم وجود دارند، زیرا آنها در طبیعت توسط موجودات زنده، گیاهان (رزین!) یا حیوانات، برای بیش از 300000 سال تولید شده‌اند.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا موجودات زنده، هم گیاهان و هم حیوانات، مواد چسبنده تولید می کنند: ساده انگارانه است که فکر کنیم گیاهان صرفاً برای محافظت از خود در برابر عناصر، رزین تولید می کنند.
حتی گیاهانی وجود دارند که برای مواد غذایی چسب تولید می کنند Pinguicula moranensis یک نمونه منحصر به فرد از نوعی گیاه گوشتخوار با تله های چسبی است که توسط غدد نامرئی ایجاد می شود .
ده ها گونه از این نوع گیاه در سرتاسر کره زمین و در زیستگاه های مختلف پراکنده شده است.
عکس سمت چپ Pinguicula را با رنگ زرد پاستلی مشخص خود نشان می دهد: مطمئناً خیلی گوشتخوار به نظر نمی رسد، با برگ های نرم و ضخیم و گل هایی که شبیه بنفشه هستند. شبیه کاکتوس است، اما اینطور نیست.
برگ‌هایی که غدد چسبنده را پنهان می‌کنند، تله‌های فوق‌العاده کارآمدی هستند که پینگویکول را به یکی از موفق‌ترین گیاهان گوشتخوار تبدیل می‌کنند که می‌تواند ده‌ها حشره کوچک را در هر برگ از بین ببرد.
گیاهان گوشتخوار دیگری نیز وجود دارند که از همین سیستم بهره برداری می کنند، با این تفاوت که غدد چسبنده را مانند پینگویکول پنهان نمی کنند: برعکس آنها را با وقاحت نشان می دهند.
این مورد در مورد Drosera spatulata است که برگ های آن با کرک های بسیار ظریف با نوعی قطرات در انتهای آن پوشیده شده است.
ترکیب این قطرات متنوع است: آنها موادی هستند که فقط برای درهم تنیدگی، به دام انداختن، چسباندن و در نهایت کشتن طعمه اسیر شده در نظر گرفته شده اند.
در نهایت چسب های طبیعی تولید شده توسط غدد ویژه این گیاهان، ابزار مرگباری هستند که هدفشان صرفاً به دام انداختن و کشتن است.
