میوه های کیوی به راحتی رشد می کنند، آنها به صورت خوشه ای مانند انگور رشد می کنند.
انواع مختلفی از کیوی سردرختی وجود دارد که برخی برای رشد در مناطق گرم زمستانی و برخی برای رشد در مناطق سرد و خنک زمستانی هستند.
هر کدام به اندازه یک تخم مرغ یا کوچکتر است و آنها دارای گوشت سفت مانند خربزه و طعمی هستند که ترکیبی از خربزه، موز، لیموترش و توت فرنگی است.
برخی از آنها را باید قبل از خوردن پوست کند، برخی دیگر را می توان با پوست و گوشت کامل در یک یا دو لقمه خورد.
کیوی ها پرورش دهندگان سرسختی هستند. مجموع آموزش و نگهداری آنها برای این است که انگورها در هم نپیچند و گره نخورند.
کیوی را انگور فرنگی چینی نیز می نامند.
سه نوع کیوی با درجات مختلف تحمل سرما وجود دارد: کیوی با پوست فازی ( Actinidia deliciosa ) در مناطق 7 تا 9 رشد می کند و کمترین تحمل به سرما را دارد (تا حدود 25 درجه فارنهایت مقاوم است) و دو نوع با پوست صاف.
کیوی، اولی، به نام کیوی مقاوم ( A. arguta ) که به منطقه 4 مقاوم است، و دومی به نام کیوی فوق العاده مقاوم ( A. kolomikta ) که برای منطقه 3 مقاوم است.
کیوی را انتخاب کنید که بتواند در سرمای زمستان زنده بماند. تو زنده ای. اگر مطمئن نیستید، با نزدیک‌ترین خدمات توسعه تعاونی تماس بگیرید یا از یک مرکز باغ در مجاورت بپرسید که انواع کیوی موجود در آنها وجود دارد.
کیوی را در خاک لومی غنی از کمپوست که زهکشی خوبی دارد پرورش دهید. ریشه ها می توانند تا عمق بیش از 4 فوت رشد کنند. خاک باید به راحتی کار شود. pH خاک 6.5 تا 7.0 بهینه است.
از کاشت کیوی در نقاط بادخیز خودداری کنید. باد می تواند باعث استرس و حتی شکستن انگورها شود.
از کاشت کیوی در نقاط کم ارتفاع که هوای سرد یا یخبندان می نشیند خودداری کنید.
