اغلبا نخود لپه تبریزی بزرگ و گردی هستند که بیشتر شبیه یک نخود گرد بزرگ با سطح ناهموار جالبی هستند.
نخود یکی از اصلی‌ترین غذاهای خاورمیانه، آفریقایی و هندی است، نخود دومین حبوبات پر رشد جهان پس از سویا و یکی از هشت محصول پایه‌گذار منشاء کشاورزی در سیاره ما است.
نخود واقعاً خوب ذخیره می شود و ارزش غذایی بالایی دارد، اگرچه در مقایسه با سایر حبوبات چندان مقاوم به بیماری نیست.
نوع وحشی نخود ( Cicer reticulatum ) تنها در بخش‌هایی از جنوب شرقی ترکیه امروزی و در مجاورت سوریه یافت می‌شود، و احتمالاً اولین بار در حدود 11000 سال پیش در آنجا اهلی شده است.
نخود بخشی از فرهنگی بود که برای اولین بار کشاورزی را در سیاره ما توسعه داد، به نام دوره نوسنگی پیش از سفال .
نخود اهلی (که به آن لوبیا گاربانزو نیز گفته می شود) در دو گروه اصلی به نام های دسی و کابلی وجود دارد، اما می توانید انواع آن را در 21 رنگ مختلف و چندین شکل نیز پیدا کنید.
محققان معتقدند که قدیمی ترین نوع نخود شکل دسی است. desi کوچک، زاویه‌دار و رنگ‌های متنوع هستند.
دسی احتمالاً در ترکیه سرچشمه گرفته و متعاقباً در هند معرفی شد، جایی که کابلی، رایج‌ترین شکل نخود امروزی، توسعه یافت. کابلی ها دانه های منقاری بژ بزرگی دارند که گردتر از دسی هستند.
اهلی کردن نخود
نخود چندین ویژگی بسیار مفید از فرآیند اهلی شدن به دست آورد به عنوان مثال، شکل وحشی نخود فقط در زمستان می رسد، در حالی که شکل اهلی آن را می توان در فصل بهار برای برداشت تابستان کاشت.
نخود خانگی هنوز در فصل زمستان که آب کافی در دسترس باشد بهترین رشد را دارد.
اما در طول زمستان آنها مستعد ابتلا به سوختگی Ascochyta هستند، یک بیماری ویرانگر که شناخته شده است که کل محصولات را از بین می برد. ایجاد نخودی که می‌توان آن را در تابستان کشت کرد، خطر اتکا به محصول را کاهش داد.
علاوه بر این، شکل اهلی نخود حاوی تقریباً دو برابر نوع وحشی تریپتوفان است، اسید آمینه ای که با غلظت بالاتر سروتونین مغز و نرخ تولد بالاتر و رشد سریع در انسان و حیوانات مرتبط است به Kerem et al. برای اطلاعات بیشتر
اولین پیش نویس توالی تفنگ ساچمه ای کل ژنوم هر دو لاین پرورشی دسی و کابلی در سال 2013 منتشر شد. Varshney et al. کشف کردند که تنوع ژنتیکی در دسی در مقایسه با کابلی کمی بیشتر است.
که از ادعاهای قبلی که دسی قدیمی‌تر از این دو شکل است حمایت می‌کند. محققان 187 همسانی ژن مقاومت به بیماری را شناسایی کردند که به طور قابل توجهی کمتر از سایر گونه های حبوبات بود.
آنها امیدوارند که دیگران بتوانند از اطلاعات جمع آوری شده برای توسعه واریته های برتر با بهره وری بهتر محصول و حساسیت کمتر به بیماری استفاده کنند.
